پخش آزمایشی رادیو دری روی موج اف‌ام (FM )از تاریخ 22 بهمن 97 همزمان با سالروز پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی آغاز شده است. این اقدام با هدف نشر ویژگی‌های مشترک تمدنی، فرهنگی و ادبی و زبانی میان جمهوری اسلامی ایران و افغانستان، پوشش اخبار مربوط به جغرافیایی تمدنی همسایه شرقی با توجه به اهمیت رابطه فرهنگی و دینی میان ایران و افغانستان و ایجاد همدلی بیشتر با مردم افغانستان صورت گرفته است.
گستره امواج رادیو دری تا پیش از این از طریق موج کوتاه در سراسر افغانستان قابل دریافت بود و چهار ولایت شمالی این کشور همچون بلخ، قندوز، بدخشان، تهار و شهر کابل از طریق موج اف‌ام برنامه‌های رادیو دری را می‌شنیدند و پوشش داخلی رادیو دری، معاونت برون‌مرزی رسانه ملی از طریق دستگاه‌های دیجیتال خانگی در استان خراسان رضوی نیز قابل دریافت بود. این رسانه بالغ بر 40 سال به پخش برنامه برای مردم افغانستان می‌پرداخت اما متاسفانه در تاریخ 20 خرداد باخبر شدیم که این رسانه شنیداری، بعد از دو شبکه الکوثر و کانال اردوزبان شبکه سحر در آستانه خاموشی است. گمانه‌‌زنی‌ها حاکی از آن است که این اتفاق هم به دلیل تراکم بدهی رخ داده باشد. ب
به گزارش روابط عمومی رسانه ملی، روزنامه صبح نو گفت‌وگویی با سیدوحید ظهوری‌حسینی، رئیس موسسه الکوثر افغانستان درباره قطع رادیو دری کرده است که در ادامه می‌خوانید.
مقداری از سبقه و فعالیت رادیو دری برایمان بگویید.
رادیو دری یکی از رسانه‌های قدیمی و باارزشی بوده که از سوی جمهوری اسلامی ایران بنا بر استقبال و جذابیتش در افغانستان و کشورهای شرقی و بسیاری از کشورهای همسایه افغانستان مثل تاجیکستان پخش می‌شده. این رادیو علاوه بر اینکه بسیاری از نیاز‌های جامعه را رفع می‌کرده و فعال بوده و مشکل خاصی هم در طول این مدت نداشته، مردم افغانستان بعد از استمرار دولت اسلامی تقاضای پخش اف‌ام این شبکه‌ها را در داخل افغانستان کردند؛ لذا پخش اف‌ام این شبکه برای مردم خیلی راحت‌تر بود و نیازی به موج کوتاه و گرفتن صدای رادیو دری از طریق رسانه‌های دیگر ممکن نبود و مشکلاتی داشت، اینجا راحت‌تر می‌توانستند گوش دهند و همین نیاز و علاقه‌مندی‌ها باعث شده بود که بسیار رشد کند و الحمدلله نزدیک به 40 سال است که رادیو دری از روزی که افتتاح شد در رابطه با این موضوع رسالت خودش را انجام داده است.
آقای ظهوری‌حسینی چرا شبکه‌های برون‌مرزی ایران یکی پس از دیگری در آستانه قطع و تعطیلی قرار گرفته‌اند؟
اینکه شبکه‌های برون‌مرزی به دلیل بدهی قطع می‌شوند، یک سوال خیلی مهمی را مطرح می‌کند که در طول این
40 سال هیچ مشکلی ایجاد نکرده و به هر شکلی سازمان‌های فرهنگی و بعضی از مجامع بین‌المللی دیگر به نحوی کمک، همکاری و همیاری می‌‌کردند و بسیاری از شخصیت‌هایی که در طول این مدت با رادیو دری همکاری داشته‌اند و به‌عنوان کارشناس کار می‌‌کردند، در مسوولیت‌های بالا باز هم حمایت خودشان را نسبت به رادیو دری اعلام
کرده بودند و سعی می‌‌کردند که رادیو دری فعال باقی بماند. این موضوع از نظر من مقداری مشکوک است که چطور می‌شود به‌خاطر بدهی این شبکه قطع شود! اینکه بدهی‌ها به چه شکل بوده، از کجا بوده و منبع آن چگونه باید تامین شود و اینکه تا حالا مشکلی نداشته و به یکباره قطع می‌شود، جای سوال دارد که باید بررسی شود.
مردم افغانستان به خاطر قرابت‌های فرهنگی و زبانی‌‌ای که با ایران دارند و استقبالی که از این رادیو طی این 40 سال داشته‌اند، چه واکنشی نسبت به این موضوع خواهند داشت؟
نه‌تنها مردم افغانستان بلکه اکثریت مردم جهان به دنبال حقایق هستند و حقایق را از منابع معتبر، رسمی و موثق دریافت می‌کنند.بر این اساس با توجه به سخت‌بودن دسترسی رادیو دری برای مردم افغانستان و همچنان از نظر زبانی و فرهنگ مشترک و بسیاری از مشترکات دیگری که بین ایران و افغانستان این رادیو را انتخاب کرده بودند و نظر مثبتی داشتند، من فکر می‌کنم تا جایی که بعضی از مدیران رادیو دری نسبت به رشد و نمو این رادیو تلاش کرده بودند، شرایطی فراهم شده بود که حتی تفنن و تفریح مردم را هم از طریق رادیو تامین می‌‌کردند و نیازی به رادیو‌های دیگر یا شبکه‌های تلویزیونی، ماهواره‌ای و.... نداشتند و این نیاز را رادیو دری تامین کرده بود و مورد اعتماد و وثوق مردم هم بود؛ لذا من فکر می‌کنم که نظر مثبت مردم تغییر نکرده باشد و خیلی هم به دنبال این باشند که دوباره به این حقایق و به این رفاهیات دست یابند.
از نظر شما راه حل برون‌رفت از این مشکل چیست؟
متاسفانه شبکه‌هایی مثل الکوثر، العالم یا پرس تی‌وی که شبکه‌های مهم و ارزشمندی هستند مورد بی‌مهری‌های فراوانی قرار می‌گیرند. من فکر می‌کنم در مجموع حتی استکبار جهانی هم از فعالیت‌هایی که این شبکه‌ها انجام می‌دادند، شاکی بودند؛ حتی شبکه‌ای فیلم در زمانی که افتتاح شد، رشد بسیار خوبی داشت و حتی مردم خودشان به‌طور خودجوش در یوتیوپ و جاهای دیگر فعالیت می‌‌کردند اما همین فعالیت‌ها هم برای آن‌ها ناراحت‌کننده بود و شرایطی به وجود آوردند که حتی یوتیوب این شبکه‌ها هم از طرف متصدیان امر که تحت فشار آمریکاست، قطع شد؛ لذا من فکر می‌کنم که بستر شبکه‌هایی مثل العالم هیچ‌کدام‌شان وجهه قانونی و حقیقی ندارند و فقط بهانه‌ای است که به خاطر بدهی سعی کرده‌اند این موضوع را به شکل قانونی از بین ببرند و قطع کنند.
شما فکر می‌کنید مخاطبان رادیو دری چطور می‌توانند اعتراض خود را نسبت به این مساله نشان دهند؟
اگر کسانی که مخاطبان این شبکه‌ها بودند، حرکتی خود جوش انجام دهند و بتوانند این رابطه را برقرار کنند، یقینا آن‌هایی که در مخالفت با این شبکه‌ها تلاش می‌کنند، مجاب خواهند شد که دوباره این شبکه‌ها را آزاد بگذارند و فعال باشند و این بدهی‌ها بهانه‌ای نباشد برای اینکه بخواهند آن را قطع کنند. حوزه فرهنگی و تمدنی و حتی امنیتی افغانستان و ایران یک حوزه واحدی است و افغانستان هیچ‌وقت نمی‌تواند امنیت داشته باشد بدون اینکه با همکاری ایران این اتفاق بیفتد و هیچ‌وقت ایران هم امنیتش تامین نخواهد شد، مگر اینکه همکاری منطقه‌ای با آن همراه باشد. این مساله بسیار مهمی است، در حال حاضر آمریکا به صورت تهاجمی وارد حوزه‌های امنیتی کشورهای مسلمان شده و ایران و افغانستان به‌عنوان دو کشور اسلامی و مهم منطقه مورد هجمه آمریکا هستند و اینکه افغانستان توانسته در طول این مدت حضور پیدا کند و متاسفانه بر اثر ناامنی‌ها و مشکلات و گرفتاری‌هایی که مردم داشته‌اند و اختلافات دولتمردان و عدم‌حاکمیت واحد، ایالات متحده آمریکا بهتر توانسته آنجا جولان دهد، باعث شده که حوزه امنیتی این دو کشور یکی‌یکی در اختیار و در خدمت آمریکا قرار بگیرند و من فکر می‌کنم که مقداری کم‌کاری بعضی از دوستان در جمهوری اسلامی ایران هم هست. من واقعا گلایه دارم که نسبت به این موضوع بی‌توجه بوده‌اند. درمورد افغانستان با توجه به این حامیانی که دارد باید گفت نسبت به جان‌فداییانی که در آنجا هستند -از پیروان
ولایت فقیه تا فاطمیون و بسیاری کسانی که در خدمت جمهوری اسلامی ایران بودند- کم‌کاری صورت گرفته است.
گفتوگو فاطمه زارع