در این مطلب آمده است:

بیشتر ناظران سیاسی به خوبی برایان هوک را می‌شناسند. شغل وی ضربه‌زدن به ایران است و باید برنامه‌های تحریم و تهدید کاخ سفید را در مسیری هدایت کند که بیشترین آسیب را به کشورمان برساند. هوک هم نشان داده با کسی شوخی ندارد. وی می‌داند که نه تنها آینده سیاسی خودش بلکه ادامه فعالیت مستاجر
کاخ‌ سفید و حتی استمرار قدرت آمریکا در غرب آسیا هم، به کارایی برنامه‌های ضد ایرانی تحت مدیریتش بستگی دارد.
هوک اخیرا در یادداشتی در روزنامه نیویورک‌پست نوشته است: «لازم است صدای آمریکا (VOA) عملکرد بهتری در مقابله با پروپاگاندای ایران و انتشار اطلاعات از سوی این کشور داشته باشد. این برای دولت ‌ترامپ اولویت است.»
این مسئول آمریکایی در ادامه این یادداشت افشا کرده: «بخش فارسی صدای آمریکا که از سوی کنگره تأمین مالی می‌شود سال گذشته بیش از 17 میلیون دلار بودجه از پول مالیات‌دهندگان آمریکایی دریافت کرده ‌اما صدای آمریکا در معرفی آمریکا به ایران با مطالب واقعیت‌محور، قابل‌اعتماد و موثق ناکام بوده است.»
سخنان این مسئول دولت آمریکا شامل دو بخش است اول ناکامی رسانه‌های خودشان و دوم موفقیت شبکه‌های برون‌مرزی صداوسیما که با حداقل بودجه و کمترین نیروها و اندک فناوری توانسته‌اند تا چه اندازه در قلب کشورهای غربی به ویژه آمریکا موثر واقع
شوند.
یادداشت برایان هوک که در یک روزنامه متعلق به صهیونیست‌های آمریکا منتشر شده را در کنار اعتراض وزیر خارجه کنونی آمریکا قرار دهید که چند ماه قبل برای دیده شدن از صفحه پرس‌تی‌وی التماس می‌کرد و تقاضا داشت تا این شبکه با وی مصاحبه اختصاصی انجام دهد. از مقایسه این دو مورد چه نتیجه‌ای می‌توان گرفت؟ کارایی شبکه‌های برون‌مرزی ایران یا عقب ماندن رسانه‌های آمریکایی.
قطعا شبکه‌های غربی با آن همه پشتیبانی مالی که دریافت می‌کنند برای ضربه‌زدن به انقلاب اسلامی‌کم نگذاشته‌اند پس ناراحتی هوک و سایر مقامات واشنگتن و تل‌آویو به کارایی شبکه‌های برون‌مرزی ایرانی باز می‌گردد. این همان دارایی ارزشمند برای دولت ایران است که باید قدر آن را بدانیم.
با این حال موفقیت تلویزیون‌های برون‌مرزی جمهوری اسلامی‌با کم توجهی مسئولان دولتی ایران مواجه است تا جایی که فقط به‌خاطر حدود 400 هزار یورو، شبکه‌های ایرانی یکی پس از دیگری از فضای ماهواره‌ای محو می‌شوند. ابتدا الکوثر، سپس سحر اردو در ادامه هم ممکن است آی‌فیلم انگلیسی به آنها اضافه شود.
اما چرا؟
به راستی دست‌اندرکاران و تصمیم‌گیرندگان سیاست‌گذاری و تخصیص بودجه چگونه می‌توانند به این دارایی ارزشمند جمهوری اسلامی‌که صدای رسای تهران در فراسوی مرزهاست کم توجهی کنند؟ این تامین مالی نشدن چه دلیلی می‌تواند داشته باشد؟ متأسفانه برخی بخش‌های ذی‌نفوذ و موثر ایران هنوز نتوانسته‌اند میان شبکه‌های برون‌مرزی که به سان سربازان فرهنگی کشور در فراسوی مرزها می‌جنگند با سایر بخش‌های صداوسیما تفکیک قائل شوند و به وظیفه ذاتی و شغلی خود عمل کنند.
برخی مسئولان هم همچنان نمی‌خواهند میان مولفه‌ای که از حیثیت و حتی امنیت ملی کشورمان دفاع می‌کند با اختلافات جناحی و سیاست داخلی درون کشور، مرزی در نظر بگیرند.
قطع برنامه‌های الکوثر و سحر اردو از ماهواره به دلیل بدهی دولت ایران به شرکت‌های یوتلست و پاکست دقیقه در آستانه روز قدس، سالروز قیام 15 خرداد و نیز مراسم رحلت امام‌خمینی در 14 خرداد صورت گرفت.
دو شبکه مذکور دقیقا برای منطقه‌ای برنامه پخش می‌کنند که قلب محور مقاومت است و جهان اسلام را از شمال آفریقا و غرب آسیا تا شبه قاره پوشش می‌دادند و اکنون کاملا ساکت شده‌اند.
شبکه‌های برون‌مرزی صداوسیما به‌ عنوان ابزار قوی در دو بخش منطقه‌ای مانند شبکه سحر و‌ الکوثر و نیز بخش فرامنطقه‌ای مانند پرس‌تی‌وی دو هدف را دنبال می‌کنند اول حمایت از ایران و نشان دادن مظلومیت و البته مقاومت ملت ایران و دوم نمایاندن وضعیت محرومان عالم چه در کشورهای تحت ستم غرب و چه مظلومانی که در خود آمریکا و اروپا زیر لگد قدرتمندان پایمال می‌شوند.
عصبانیت‌های مستمر
البته آنچه در یادداشت هوک منتشر شد تنها نظرات شخصی وی نیست بلکه کاخ‌ سفید فروردین‌ماه سال جاری در انتقادی تند، شبکه «صدای آمریکا» را سخنگوی «دشمنان آمریکا» توصیف کرده بود.
مشکل شبکه (VOA) این است که نمی‌تواند در ملت ایران تأثیرگذار باشد و اهداف ستمگرانه واشنگتن را جامه عمل پوشاند و الا همه می‌دانیم که صدای آمریکا رسانه‌ای است که از نیروهای ضدانقلاب و خائن به وطن تشکیل شده اما تا این حد در هدفی که برای خودشان هم شیرین است ناکام شده‌اند آن هم با دریافت 17 میلیون دلار بودجه.
آنچه کاخ‌ سفید را به چنین واکنش‌های شتابزده‌ای برانگیخته تنها به کم‌کاری حقوق‌بگیران‌شان بازنمی‌گردد بلکه آنها از تاثیرگذاری شبکه‌های برون‌مرزی ایران به شدت خشمگین هستند و این درحالی است که معاونت برون‌مرزی صداوسیما به اندازه یک شبکه آمریکایی هم بودجه دریافت نمی‌کند.
به همه این موارد می‌توان سایر اعمال دولت آمریکا را نیز اضافه کرد؛ دستگیری بی‌دلیل مرضیه‌هاشمی‌ و مسدود کردن مستمر شبکه‌هایی مانند پرس‌تی‌وی در فضای مجازی و... نشانه‌ای دیگر از عصبانیت مقامات کاخ سفید از میزان تأثیرگذاری شبکه‌های برون‌مرزی
صداو سیماست.
به بیان دیگر حمایت از رسانه‌هایی که در برابر چندین امپراطوری عظیم رسانه‌ای مقاومت می‌کنند وظیفه هر مسئولی است که به انقلاب اسلامی و رهنمودهای رهبری آن و حتی حفظ مرزهای فرهنگی ایران معتقد است.