مدخل اندیشه و حس و دریافتهای هر انسانی متکی به عواملی مثل «نماد»، »ضرب المثل« یا »تخیل» است که وقتی جمع این چند، کنار هم می نشیند می تواند تبدیل به یک تصویر و یا یک حرکت و یا یک صدا شود که از روی تعمیم به معنا ما اسم این جمع را «نمایش» نام گذاری می‌کنیم و بر عرصه پرنیانی آن چو پری سبکبال تا نهایت دانستن و دیدن و تفکر به پیش می رویم.

نمایش و عناصر و اجزاء آن به دلیل بازتاب اجتماعی و قدرت انتقال پیامی‌که از ایام کهن تا به امروز دارد از جمله هنرهای همیشه مورد توجه است که به هیچ عنوان ن‌‌می‌توان آن را تنها از وجه نمایشی دید و همواره دیدگاههای فرهنگی و در عصر معاصر، از جنبه رسانه نیز به آن توجه شده است.با گسترش رسانه‌های دیداری و شنیداری گونه ای از نمایش ها هم غیر از نمایش های صحنه ای و خیابانی و ... پا به عرصه وجود گذاشت که معروف به «تله تئاتر» شد و طیف اصلی بازیگران عرصه تئاتر به ایفای نقشهای درخشان در این نوع نمایش تلویزیونی نیز پا گذاشتند و از قضا کارهای فاخر و به یاد ماندنی زیادی نیز که حالا جزء خاطرات و حتی افتخارات بازیگران و اهالی هنر و علاقمندان هستند خلق و در مقابل چشم تماشاگران قرار گرفتند.گسترش سبک های نمایشی به غیر از نمایشهای کلاسیکی که مردم عادت به دیدن آنها داشتند و پا گذاشتن عرصه نمایش به دنیای نمایش های «مدرن»، «رئال»، «سو رئال»،«فرم گرا» و ... و نیاز جامعه به گونه‌های مختلف نمایشی جهت اعتلای فرهنگ، چه در عرصه بین المللی و چه در عرصه ملی، نمایش ها را به سمت موضوعات خاص و قابل تعمیم به دغدغه‌های بشر هدایت کرد که گاه به گاهی شاهد برگزاری جشنواره و فستیوالهای خاص با حضور جمع جورواجور هنرمندان هستیم.علاقه و گرایش جامعه و بویژه جوانان با توجه به مفاهیم هنرهای نمایشی و لزوم برخورد علمی‌ با این پدیده، نه تنها دانشکده‌های مربوط به رشته نمایش را به کانون توجه هنردوستان تبدیل کرد؛ بلکه در جای جای هر شهری بویژه پایتخت نیز شاهد برافراشته شدن تابلوها و بنرهای آموزشگاهها شدیم که نمی دانیم این حجم از هنرجویان باید در کجا و چگونه هنر خود را بروز و به عرصه نمایش بگذارند.

به ابتکار سازمان صدا و سیما چند سال پیش رادیوی تخصصی بمنظور پوشش اخبار هنرهای نمایشی و نیز بهره گیری توان هنری هنرمندان و در راستای فرهنگ سازی با ابزار نمایش ایجاد شد که نام آن رادیو را بر روی موج FMگذاشتند« رادیو نمایش»جای هیچ شک و شبه ای نیست که رادیو نمایش جایگاه بسیار ویژه و اساسی در نزد هنر دوستان و اهالی تئاتر و فرهنگ و سینما باز کرده و بعنوان یک مرجع قابل اعتنا دغدغه هنرمندان و اهالی فرهنگ و از سوی دیگر مسئولین را نسبت به هم منتقل می‌کند و در طول ساعات مختلف نیز با پخش برنامه‌های متنوع کارشناسی و نمایش و بررسی رویدادها ساعات بهتری را برای مخاطبین رقم می زند.بعنوان یک مخاطب می توان گفت؛ بخشهای مختلف و برنامه‌های متنوع رادیو نمایش از ساعات صبحگاهی تا ساعات پایانی شب از چنان جذابیتهای برخوردار است که واقعا از شنیدن این رادیو کسی خسته نمی‌شود و اتفاقا همدم خوبی برای لحظه‌های ترافیک در خودرو و لحظه‌های کار در کارگاهها و یا لحظه‌های خلوت در منزل است که مخاطب را می تواند با خود همراه کند.آیتمهای مثل کتابخوانی، اجرای رادیویی نمایش های داخلی، نمایش های خارجی، برنامه‌های شاد طنز، برنامه فرهنگی استودیو هشت، خورجین و ... عناوینی هستند که هر کدام با ویژگیهای خود بر جذابت و غنای برنامه‌های این رادیو می افزایند و اضافه کنیم به این عناوین، ویژه برنامه‌های جشنواره‌های مختلف را که بطور زنده از محل اجرای جشنواره‌ها با حضور کارشناسان مختلف به روی موج و آنتن رادیو سراسری می رود.

تقسیم زمان در رادیو نمایش به طول شبانه روز، همراه با برنامه‌هایی خاص نسبت به هر زمان معین از صبح یا ظهر و عصر و شب است که به تناسب هر کدام ویزگیهای خاص خود را دارند و در زمان صبحگاهی این برنامه «خورجین» است که فضای بسیار شاد و پر نشاطی را به مخاطب منتقل می‌کند؛ ظهر همانا لحظه‌های کسب آرامش است که رادیو نمایش با برنامه ای مثل« حلوای تن تنانی» کام و لحظه‌های مخاطبین را شیرین و از تلخی روزمره گی با تکیه بر ادبیات غنی کهن و یا معاصر و بیان حکمتها و داستانها می‌کاهد. هر روز ظهر صدای ایوب آقا خانی در قالب برنامه« کتاب خوان» ذائقه مخاطب را به سمت ادبیات معاصر جهان می‌کشاند که در این خصوص بعدها بیشتر خواهم نوشت و وجوه و ویژگیهای خاص و منحصر به خود این برنامه را ذکر خواهم کرد؛ اما عصر و شبانگاه زمانی است که عموما تفکر و اندیشه و محاسبه به سراغ انسان می آید و رادیو نمایش برای مخاطبین خود با« استدیو هشت» محفلی تخصصی و حرفه ای و اندیشمندانه در حوزه فرهنگ و هنر ایجاد می‌کند.