به گزارش روابط عمومی رسانه ملی، «چیا» مجموعه انیمیشنی است که به بخش بین الملل دوازدهمین جشنواره پویانمایی تهران که از ۱۴ تا ۱۸ اسفند برگزار می شود، راه یافته و به این بهانه با کارگردان و تهیه کننده این اثر امیرحسن سحرخیز گفت و گویی انجام شده است.امیر حسن سحر خیز کارگردان و تهیه کننده «چیا» می‌گوید: هیچ اثر نمایشی به ویژه در زمینه انیمیشن نمی‌تواند تنها به پشتوانه جلوه‌های بصری خود موفق و ماندگار شود چون هم اکنون با توجه به وجود رقابت نابرابر آثار داخلی در مقابل جمع انبوهی از مجموعه های خارجی، مهمترین ابزار موفقیت، فیلمنامه و قصه جذاب است.
سحرخیز رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی فیلمسازان انیمیشن ایران گفت: اولین و مهمترین رویکرد مجموعه پویانمایی «چیا» استفاده از عنصر خیال در بستر فضای فانتزی، برای ایجاد جهانی متفاوت از جهان واقعی، در جهت شکستن قواعد و به کارگیری قوه تخیل در توضیح مفاهیمی است که گاه ممکن است آموزشی و خسته‌کننده به نظر برسد. ماجراجویی‌های سرگرم کننده که عمدتا در تخیل کودکان رخ می‌دهد پایه تمامی قصه‌های «چیا» است.
همچنین عنصر خیال مهمترین وجه تمایز تولیدات انیمیشن با فیلم‌های زنده یا به اصطلاح Live-Action است که در تولید انیمیشن «چیا» تلاش شده از این ویژگی به بهترین شکل بهره گرفته شود.
وی افزود: در انیمیشن «چیا» تلاش کرده‌ایم از نصیحت کردن مخاطب پرهیز کنیم. شخصیت‌های اصلی این مجموعه، همراه با مخاطبانشان که خردسالان هستند، به کشف جهان پیرامون خود و یادگیری موضوعات جدید می‌پردازند. چیا و دوستانش هیچکدام بدون اشتباه نیستند، اما در مسیر قصه با موضوعات و شخصیت های جدیدی آشنا می‌شوند، چیزهای زیادی فرا می‌گیرند، اشتباهاتی می‌کنند، به اشتباهاتشان پی می‌برند و نهایتا تلاش می‌کنند تا آن ها را برطرف کنند. و به طور کل در ساخت مجموعه پویانمایی «چیا» تلاش کردیم تاکودکان بتوانند خود را همراه شخصیت‌های این مجموعه ببینند و نه صرفا شاهد نصایح و پند و اندرزهای آن‌ها باشند.
سحرخیز در پاسخ به این سوال که در تولید این انیمیشن چقدر سعی شده است بر اساس نیازهای به روز و مهم مخاطب کودک گام برداشته شود بیان کرد: در تولید این انیمیشن سعی کردیم از نظرات و دیدگاه‌های کارشناسان حوزه کودک و خانواده بهره گیریم تا بتوانیم درباره موضوعات مهم و کلیدی در خانواده از جمله روابط بین والدین و فرزندان مباحث کاربردی و موثری ارائه دهیم. و از آنجا موضوعات مهم و ساختار و روابط بین افراد خانواده در دهه‌های اخیر تفاوت بسیاری کرده و ورود تکنولوژی به زندگی روزمره افراد، علاوه بر مزایایی که به همراه داشته، بسیاری چیزها را نیز منسوخ کرده است از این رو در «چیا» تلاش کردیم به بعضی مفاهیم که حالا بسیار دور و از دست رفته به نظر می‌رسند بپردازیم.
علاوه بر این، با توجه به شرایط تحقیق، نگارش و تولید این مجموعه، که معمولا به سرعت و به روز است، امکان پرداختن به مسائل و مشکلات روز فراهم آمده است. برای مثال در شرایط همه‌گیری بیماری کرونا، یکی از قسمت‌ها به این موضوع اختصاص داده شد. البته که ویژگی «چیا» روایت، به زبان خاص خود و بهره‌مندی از جهان تخیلی کودکانه است و چنین موضوعاتی نیز در همین ساختار ارائه می‌شوند.
کارگردان و تهیه کننده مجموعه پویانمایی «چیا» اظهارداشت: در تمامی قسمت‌های این مجموعه، برای حل یک مشکل و یا کشف یه موضوع جدید، به همراه شخصیت‌های اصلی قصه وارد دنیایی خیالی می‌شویم. این دنیای خیالی قواعد و قوانین جدیدی دارد که سقف آن تخیل کودکانه است. هیچ اثر نمایشی و داستانی نمی‌تواند صرفا با اتکا به جذابیت‌های بصری خود در جذب مخاطب موفقیتی کسب کند. در زمینه انیمیشن و با توجه به رقابت نابرابر آثار داخلی با حجم انبوه مجموعه‌های خارجی، مهمترین ابزار موفقیت، فیلمنامه و قصه جذاب خواهد بود. در این مجموعه تلاش کرده‌ایم فارغ از توانایی‌های فنی در خلق تصاویر جذاب، قصه‌ها، به نقطه شروع و بنیان اصلی مجموعه، توجه ویژه کنیم. تجربیات شخصی و واقعی نویسندگان در مسایل مختلفی که در انیمیشن «چیا» به آن‌ها می‌پردازیم مهمترین سرمایه داستان است. مخاطب خردسال و کودک، مشکل‌پسند و باهوش است، و تفاوت قصه‌گویی غیر واقعی و بر اساس نیاز و سفارش را با روایت‌های صمیمی و شخصی که خود نیز پیش‌تر تجربه کرده‌است به سرعت درمی‌یابد. «چیا» روایت موضوعات و اتفاقات واقعی دنیای امروز خردسالان و کودکان است.
او ادامه داد: در این مجموعه شخصیت های زنبورک و شیرابی نمادی از دوستان واقعی هستند. دوستانی که در هر شرایطی با شما و در کنار شما خواهند بود. اگرچه هیچ رابطه دوستانه‌ای بدون مشکلات، اختلاف نظر و دلخوری‌های کوچک و بزرگ نیست، اما تا زمانی که باور کنیم باید با هم درباره مشکلاتمان گفت و گو داشته باشیم، به اشتباهاتمان پی ببریم، اشتباهاتمان را بپذیریم و در جبران آن‌ها بکوشیم، دوستی‌ها عمیق‌تر و مستحکم‌تر خواهند شد. بنابراین مهمترین کارکرد شیرابی و زنبورک این است که به یاد بیاوریم «چیا» دوستانی دارد که همواره در کنار او خواهند بود.
سحرخیز درباره نوع روایت این انیمیشن افزود: این مجموعه به صورت اپیزودیک با تکنیک کات اوت، و برای اولین بار در تلویزیون در ابعاد 4K تولید شده است.
این کارگردان گفت: در تمامی قسمت‌ها علاوه بر طرح سوال و رسیدن به پاسخ، به موضوعات فرعی دیگری که در این میان به وجود می‌آیند پرداخته می‌شود. موضوعاتی کوچک اما مهم که به طور مستمر در طول مجموعه به آن‌ها اشاره می‌شود و گاه با زبان طنز روایت شده و نهایتا راهکارهایی نیز ارائه می‌گردد. در «چیا» همچنان تاکید بر آن است که از نصیحت مخاطب، دوری کنیم و در یافتن راه حل مشکلات همراه شخصیت‌ها و مخاطب باشیم.
تهیه کننده انیمیشن «آواز زنبوران» و مجموعه «آدمک» ادامه داد: در مجموعه «چیا» سعی کرده‌ایم با رعایت استانداردهای فنی و هنری جهانی و نیز بهره‌مندی از جذابیت‌های روایی، به تولید صنعتی نزدیک شویم. تولید صنعتی الزاما به مفهوم تولید با کیفیت نازل‌تر نیست. بلکه مهمترین ویژگی تولیدات صنعتی، حجم بالای آن‌هاست. همه‌گیری بیماری کرونا و شرایط قرنطینه اگرچه تلخی‌های بسیاری داشت، اما فرصتی نیز برای رشد تولیدات پویانمایی صنعتی و تلویزیونی فراهم آورد. تقاضای بالا برای مجموعه‌های انیمیشن که مهمترین بخش از سبد محصولات سرگرمی‌کودکان را تشکیل می‌دهند باعث شد که حجم مورد نیاز تولیدات در جهان به دوبرابر برسد. این فرصتی بی‌نظیر برای حرکت به سمت تولیدات صنعتی باکیفیت پویانمایی در ایران خواهد بود.
در این جشنواره قسمت چهارم چیا با عنوان «چیا شیر نمی‌خوره» در بخش ملی و بین‌الملل به نمایش درخواهد آمد.
سحرخیز درباره مهمترین شاخصه حضور این انیمیشن در جشنواره پویانمایی ادامه داد: بدون شک کیفیت مهمترین شاخص برای حضور در چنین جشنواره‌ای خواهد بود و آثار پویانمایی باید در تمامی زمینه‌ها از فیلمنامه، طراحی شخصیت و فضا، کارگردانی و متحرک سازی گرفته تا صداپیشگی، صداگذاری و موسیقی، از کیفیت قابل قبولی برخوردار باشند.
جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران همواره محلی برای حضور و رقابت آثار مهم انیمیشن جهان بوده‌است و طبیعتا حضور در این جشنواره برای تیم تولید بسیار خوشحال کننده است.
او در پایان خاطرنشان کرد: شخصیت‌های پدر، مادر و مادربزرگ اگرچه به اندازه بچه‌ها در قصه حضور ندارند، اما درست در مواقعی که بیشترین نیاز به حضور آنان حس می‌شود برای رفع مشکلات و یا کمک و راهنمایی بچه‌ها وارد می‌شوند. با توجه به بازخوردهایی که از مخاطبین بزرگسال این مجموعه دریافت شده است، خوشبختانه به نظر می‌رسد تا حدی در زمینه ارائه پیام‌های مهم و مفید تربیتی به کودکان موفق بوده‌ایم. اما نباید فراموش کنیم که هر مجموعه انیمیشن خردسال و کودک، پیش از برخورداری از جنبه آموزشی ،باید سرگرم کننده باشد.