به گزارش روابط عمومی رسانه ملی، این سریال که در زمره مجموعه‌های طنز شبکه سه سیما قرار گرفته ماجرای پسری را روایت می‌کند که در دوران طفولیت به فرزندخواندگی مرد متومولی در آمده و حالا در سن 26 سالگی به دنبال والدین بیولوژیکی اش، با خانواده ای بی بضاعت مواجه می‌شود. در تنها سریال جدید طنز این شب های تلویزیون بازیگران معروفی چون آتیلا پسیانی، افسانه بایگان، حسن پورشیرازی، شهره لرستانی، شقایق فراهانی و سعید امیرسلیمانی ایفای نقش کرده اند. با برخی از سازندگان این سریال درباره ویژگی‌های آن گفت و گو کرده ایم که می خوانید:   حواس‌مان به خواسته‌های سازمان بود  «امیر برادران» که نویسندگی آثار مطرحی همچون «هزارپا»، «ساختمان پزشکان»، «دست بالای دست»، «خانه اجاره ای»، «سیگنال موجود است» و «در حاشیه» را در کارنامه هنری خود دارد، می‌گوید که طرح «باخانمان» برگرفته از یک فیلم سینمایی بود که به سرانجام نرسید! از آنجا که طرح جذابی بود، تغییراتی در آن اعمال و تبدیل به سریال شد. وی برزو نیک نژاد را هم از لحاظ کاری و هم از نظر اخلاقی دوست داشتنی و قابل احترام می‌داند و می‌افزاید: این همکاری برایم تجربه خوبی بود. برادران در پاسخ به این پرسش که آیا به عنوان نویسنده همیشه سر صحنه حضور داشته‌اید، توضیح می دهد: خیر، معمولاً سعی می‌کنم تمرکزم روی نگارش باشد، ولی کار را هم رها نمی‌کنم و تا آخر در کنار گروه هستم. وی، نوشتن شخصیت از روی شخصیت بازیگر را الگوی کار خود نمی‌داند و توضیح می‌دهد: ترجیح می‌دهم ابتدا شخصیت‌ها را بنویسم و بعد با همفکری گروه، بازیگر مناسبی را برای نقش پیدا کنیم. این نویسنده به تجربه کار گروهی در نگارش اشاره می‌کند و می‌گوید: می دانم که کار گروهی محاسن خاص خودش را دارد، ولی خروجی کار باید محصول یک ذهن باشد. وی با بیان اینکه تلاشمان را کردیم که به بینندگان احترام بگذاریم، اضافه می‌کند: در کمدی موقعیت باید برای لحظه لحظه کار، راهبرد و نقشه وجود داشته باشد و شخصیت ها را دایم در معرض اتفاقاتی قرار داد تا موقعیت‌های طنز ایجاد شود و این مسئله، کار و نیروی زیادی از نویسنده می‌گیرد. به گفته وی، در سریال «باخانمان» هم در زمان نگارش و هم در زمان تولید سعی شده از شوخی‌ها و موقعیت‌های حساسیت برانگیز پرهیز شود و تا الان هم این اثر با حذف وتغییر عجیبی مواجه نشده‌است. وی ادامه می‌دهد: اگر تلاش و پیگیری بسیار زیاد آذرپندار، مدیر گروه فیلم و سریال شبکه سه، که همیشه در کنار ما بود و در حد توان خود به ما کمک کرد نبود «باخانمان» ساخته نمی‌شد. او همچنین در پاسخ به این پرسش که چه شد برای نگارش فیلم‌نامه به گروه نویسندگان سریال «مسافران» در سال ۱۳۸۸ پیوستید و اولین فعالیت خود را شروع کردید، می‌گوید: دوستی داشتم به نام کیوان جمالی که در سریال «مسافران» دستیار رامبد جوان بود. متنی را نوشتم و با کمک کیوان آن را به دست آقای قاسم‌خانی رساندم که با نظر مساعد او مواجه شد و به گروه نویسندگان اضافه شدم. برادران که تجربه نگارش سریال هایی به کارگردانی مهران مدیری و سروش صحت را دارد، می افزاید: کار با هر کارگردانی تجربه ای بزرگ و یادگیری سبکی از نگارش  است و یادگیری همیشه برای من شیرین و جذاب بوده‌است. این نویسنده فیلم سینمایی «هزارپا»، سریال «هیولا» و «دست بالای دست» را به سلیقه خود نزدیک می‌داند و اظهار می‌کند: با تمام سختی‌هایی که بر سر راه تولید آثار طنز وجود دارد، از صمیم قلب به ایجاد شادی و خنده برای مردم علاقه مندم و گونه طنز را دوست دارم. وی می‌گوید: امیدوارم «باخانمان» با توجه به تمام سختی‌هایی که گروه تولید به خاطر کرونا با آن درگیر بود بتواند لحظات خوبی را برای مردم رقم بزند و رضایتشان را جلب کند.  «باخانمان» کمدی اجراست  برزو نیک‌نژاد، کارگردان آثار کمدی موفقی همچون «پنچری»، «ساخت ایران2»، «دردسرهای عظیم 1و2» و«دودکش» می‌گوید: وقتی طرح اولیه آقای برادران را خواندم اندکی به قالب خودم در قصه نزدیک بود؛ روابط بین آدم‌ها، امروزی بودن آن‌ها و غیر تکراری بودنشان. همه قصه‌های دنیا تکراری شده‌اند و ما باید نگاه خاصی به این قصه‌های تکراری بیفکنیم و فکر می‌کنم وقتی فیلم‌نامه «باخانمان» را خواندم این اتفاق در آن وجود داشت. وی درباره چگونگی انتخاب بازیگران «باخانمان» هم می‌گوید: با جوان‌ها و پیش‌کسوتان این سریال آشنا بودم و همیشه دوست داشتم در اثری  طنز کار کنم که رنگ دیگری داشته‌باشد. در جای دیگری هم گفته‌ام که بعضی اوقات سریالی را می‌بینم که انگاری تکراری است، ولی می‌گویند که جدید است و بعد متوجه می‌شوم چون بازیگرهای تکراری در کنار هم قرار می‌گیرند و ترکیب آن‌ها تکراری است گمان می‌کنی این سریال را چهار، پنج سال پیش هم دیده‌ای. دوست داشتم ترکیب جدیدتری در سریال داشته باشم. همه بازیگران جوانی که کار کردند، تجربه تصویری داشته‌اند و این چندمین تجربه کاری‌شان  بوده‌است. همه بازیگران جلو دوربین، تحصیل کرده این رشته هستند و بازی خوبی ارائه کردند. نیک نژاد به ویژگی‌های یک کمدی استاندارد اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: اینکه ما چگونه یک قصه را تعریف کنیم، برداشت کارگردان از قصه است و هر قصه‌ای روایت خودش را دارد. سریال «دردسرهای عظیم» شبیه «باخانمان» نیست. در سریال «باخانمان» نحوه اجرا و آدم‌های قصه در بالا و پایین شهر فرق می‌کند. اگر بخواهیم به هر قیمتی مردم را بخندانیم عیبی ندارد و ما قیمتش را می‌پردازیم تا مردم بخندند، ولی مهم این است که مردم به خیلی چیزها نمی‌خندند. حاضرم به هر قیمتی که شده مردم بخندند. به اعتقاد وی، قصه، روابط بین آدم‌ها، همگونی در اجرا، طراحی گریم و لباس، فیلم برداری، کارگردانی و مونتاژ از ویژگی‌های یک کمدی استاندارد است. وی «باخانمان» را سخت‌ترین قصه‌ای می‌داند که کار کرده و می‌افزاید: در سخت‌ترین روزهای شیوع ویروس کرونا بودیم و نمی‌توانستیم از آن به سادگی بگذریم. حدود 80 نفر هر روز در کنار هم بودیم و نمی‌شد شیوه‌نامه‌های بهداشتی را رعایت کرد. با وجود این اتفاق‌ها و اوضاع سخت، وظیفه داریم آن ۴۵ دقیقه‌ای که در خدمت مردم هستیم کاری کنیم که حال خوبی داشته باشند و سرگرم شوند. به گفته این کارگردان کاربلد، «باخانمان» کمدی سختی است و دلیلش هم این است که کمدی نیست که چهار تا دیالوگ بگویند و بخندند. برای خنداندن مردم در هر سکانس ما باید به یک اجرا می‌رسیدیم. به نظرم «باخانمان» کمدی اجراست و کمدی که در اجرا درمی‌آید خیلی کار سختی است تا بتواند مخاطب را بخنداند. وی که اهل گرگان است درباره بازتاب‌های سریالش می‌گوید: بازتاب‌های خوبی از شهرستان خودم و سایر شهرهای ایران گرفتم. خبرهای خوبی دریافت کرده‌ام و خدا را شکر مخاطب، سریال را دوست داشته‌است. نیک‌نژاد در پایان سخنانش به دشواری‌های کار و مشکلات گروهش اشاره و اضافه می‌کند: در مدت فیلم برداری بعضی از عوامل کرونا گرفتند، حتی خودم هم کرونا گرفتم، ولی پای کار ایستادیم تا به بهترین شکل ممکن به پخش برسد. پولم را می‌گیرم و هیچ منتی سر هیچ کسی نمی‌گذارم، وظیفه‌ام را انجام دادم. «باخانمان» در موقعیت به شدت سختی ساخته شد، به کل گروه خسته ‌نباشید می‌گویم و امیدوارم خستگی‌شان با عشقی که مردم به آن‌ها دارند، در رفته باشد.  نقش کوتاهم را دوست دارم  سعید امیرسلیمانی، بازیگر پیش‎کسوت آثاری همچون «هزار دستان»، «قهوه تلخ»، «مدرس»، «دبیرستان خضراء»، «تبریز در مه»، «معمای شاه»، «مهریه بی بی»، «هزارپا»، «دادشاه»، «کفش‌های میرزا نوروز»، «ناصرالدین شاه آکتور سینما» و «دندون طلا» است. او درباره چگونگی دعوت به بازی در این سریال می‌گوید: برزو نیک‌نژاد قبل از ساخت سریال برایم هم نقش معتاد و هم نقش «رشید» را در نظر گرفته بود. وقتی دعوت به کار شدم به او گفتم ترجیح می دهم نقش معتاد را بازی نکنم؛ بنابراین نقش رشید را پذیرفتم. این نقش در عین حال که کوتاه بود جذابیت‌های خاص خودش را داشت. به گفته وی، برزو نیک نژاد از معدود کارگردان‌هایی است که شناخت کاملی از حرفه بازیگری دارد به همین دلیل بازیگرانش را به درستی هدایت می‌کند و همه چیز سر جای خودش قرار می‌گیرد.  تجربه جذاب یک نقش طنز  حسام محمودی، بازیگر سریال‌هایی همچون «زعفرانی»، «گاهی به پشت سر نگاه کن»، «سایه بان»، «لحظه گرگ و میش»، «دلدار» و «سرگذشت» با اشاره به بازتاب های خوب از بازی نقش مسعود و سریال «باخانمان»، از رضایت خود از نقش مسعود خبر می‌دهد و درباره جذابیت‌های آن می‌گوید: تجربه گونه طنز برایم جذابیت داشت. مسئله بعدی بازی در نقش اصلی بود که برایم مهم بود که یک نقش طنز اصلی را در یک سریال بازی کنم. البته تاکنون در فیلم های سینمایی «خسته نباشید» و «حق سکوت»  نقش اصلی را بازی کرده بودم و ورود من به سینما با نقش اصلی بود. وی درباره تحلیل خودش در خصوص بازی در نقش مسعود (استاد دانشگاه) توضیح می دهد: شاید اندکی عجیب باشد که مسعود وضع خیلی مطلوبی در زندگی دارد، ولی پیگیری می‌کند که پدر و مادرش را پیدا کند و در این میان اتفاقات عجیب و غریبی می‌افتد. من بازیگر، بازی‌ام را می‌کنم و قضاوت درباره تصمیم او برای پیدا کردن خانواده‌اش را باید کنار بگذارم. معمولاً باید قضاوتمان را کنار بگذاریم و ببینیم آن شخصیت چگونه است، مسعود معارف خوانده و به خاطر آن از پزشکی دست کشیده و ماخوذ به حیاست و خانواده، خیلی برایش اهمیت دارد. محمودی به هم بازی شدن  با بازیگران حرفه‌ای و پیش‌کسوتی همچون افسانه بایگان، حسن پورشیرازی، آتیلا پسیانی و سعید امیرسلیمانی در این سریال اشاره و تصریح می‌کند: هم بازی شدن با بازیگران حرفه ای خیلی لذت بخش بود و تجربه‌های بسیاری از آن‌ها آموختم و به من خیلی کمک کردند. به گفته وی، «باخانمان» نوعی کمدی موقعیت و به عوامل مختلفی مرتبط است و یکی از این عوامل اجراست و اصلی ترین چیزی که وجود دارد دکوپاژ است که از کجا شروع می‌شود و به کجا می‌رسد، در کجا اوج می‌گیرد و کجا تمام می‌شود. فکر می‌کنم برزو نیک نژاد خیلی مسلط است و در «باخانمان» خیلی درست توانست کار را در دست بگیرد تا نقشمان را بازی کنیم.